Pirinioaurreko harana da eta 23 herri hartzen ditu (horietatik 15 bat herritan bizi da jendea). Urraulgoiti da Nafarroako eremurik despopulatuena, ziurrenik, ezezagunena. Bertako herriak Areta ibai-arroaren luze-zabalean daude, Pirinioetako bortuetatik Irunberritik hurbil dauden zelai emankorretaraino.
Urraulgoiti
VÍCTOR MASFERRER
Eskultore eta artista bisual gisa dituen proiektuak Kataluniako Oberta Unibertsitateko (UOC) Arte Graduko irakasle-aholkulari lanarekin uztartzen ditu.
Bere lana argazkilaritza esperimentalaren eta horren teknologien ingurukoa da, gaur egun irudiarekin dugun harremanarekin lotuak. Naturaren izaera eta naturaren formak, naturarekin eta inguratzen gaituen ingurunearekin dugun harremana interesatzen zaizkio.
Erakusketak egin ditu La Capellan (Bartzelona), Espai d’Art Torre Muntadasen (Bartzelona), Bòlit Centre d’ Art Contemporanin (Girona), Gironako Historia Museoan eta Kultur Etxean, baita Nafarroako hainbat lekutan ere, Iruñeko Uharte Zentroak antolatutako ‘Uholdeak’ proiektuaren barnean. Duela gutxi instalazio bat egiten aritu da Parisko Cité International Universitairerako.
ESKU-HARTZE ARTISTIKOA: Kontserbategiak
Kontserbategia Urraulgoiti ibarrean egin den prozesu irekia izan da, kontserbak eta liburutegiak bat egitetik sortu den proiektua. Zintzotasunaren postuen (honesty stalls) antzeko espazioak irekitzea zen helburua, norbanakoaren mailan jardun ahal izateko barne-dinamika bat sortzeko (bakoitzak etxeko kontserba bat emanez parte hartzen du), talde-maila gisa: ontziratze- eta sukaldaritza-lantegiak; horietatik, zenbait “dohaintza” ateratzen ziren altzari-kontserbategi horietarako, horrela espazio horiek elikatuz eta horiei bizia emanez.
Helburua etxeetan berez gertatzen denaren zirkulua zabaltzea zen: kontserbak eta ukenduak egitea familiakoei eta lagunei zati bat oparitzeko, baina baita prozesuan parte hartu nahi duen orori zabaltzea eta ibarrera (eta haratago) hedatzea ere, ezagutza hori partekatze aldera.
Prozesuaren zati handi bat antotipoarekin konbinatu zen; argazki-teknika bat da, “tindatzen” duten fruituak eta landareen klorofila erabiltzen dituena. Alegia, fruituak biltzeko irtenaldiak eta “argazkiak biltzeko” irteerak konbinatu ziren, prozesu horren memoria gisa, lan kolektibo bat sortze aldera.