Autobusez joan ginen Faltzeseraino. Bidean gidariak liskar bat izan zuen kamioilari batekin, eta errepidearen erdian gelditu zen, beste ibilgailuaren gidariari aurka egiteko. Inoiz ez genuen horrelakorik ikusi, ezta Madrileko M30-ean ere. Landarten aurreko urte batean parte hartutako artista baten esaldi bat ekarri zigun gogora: “herrian ere jendea oso estresatuta dabil”.
Goizean goiz iritsi ginen. Bero handiko eguna. Handi-handikoa. Zorionez, goiz iritsi ginen, eta pasieran ibili ginen. Herri handia zela iruditu zitzaigun hasieratik. Hiri baten ezaugarriekin. Arkitekturak nahastuta. Aldez zaharra hondatzen ari da, baina, hala ere, bizia du. Arkaitz handi bat dago herriaren atzean. Nolakoa izango litzateke herria mendi hori gabe? Ziur aski beste herri bat estepa baten erdian.
Azoka bat. Asko gustatzen zaizkigu azokak. Azoka dagoen asteko egun bakarrean etorri gara. Hainbeste bero egiten zuen, non Germanek kamiseta tirantedun bat erosi zuen. Hantxe bertan jantzi zuen. Maiz eseri behar genuen Itzala hartzeko. Baina bero hura ez zen eteten, ezta itzalean ere. Gero gertatuko zena iragartzen zuen, sute larriak. Igerileku bat aurkitu genuen.
Igerilekua salbazioa izan zen. Han igaro genituen eguerdiko orduak. Oso prezio ona denboraldiko. Berrogeita zazpi euro udako denboraldi osorako. Erosi ez erosi ibili ginen. Hiri handiko igerileku bat. Handia, etzateko lekuarekin. Oso atsegina. Bainu-txanoa jarri behar zen uretan sartzeko. Arraroa. Kanpoko igerileku batean, txanoarekin. Sorosleari ere arraroa iruditzen zitzaion. Germani begiratu, eta zera esan zuen: jende gehiago dago ile gehiagorekin hanketan buruan baino Barre egin genuen.